Ontsla je die persoon tegelijkertijd van het nemen van verantwoordelijkheid voor het in vervulling brengen van de geest. Je ontslaat mensen daarmee van het nadenken over de bedoeling en het nemen van verantwoordelijkheid voor oplossingen zoals die in de context passend zijn vanuit dat wat we met elkaar met dat tafelblad willen.

Als je met hobbelveldjes te maken hebt dan kan dat gewoon in beginsel niet. Dan gaat het er steeds weer om dat je met elkaar begint bij het tafelblad, waar is het voor bedoeld, wat willen we ermee. Dat je vervolgens dan in die leefwereld gaat kijken wat hebben de mensen die daar dicht bij staan zelf nodig om daar antwoord op te geven. En wat kunnen we dan doen om ze een beetje te helpen dat ze er niet alleen voor staan.

Aldus Wouter Hart over hoe het recht en stevig neerzetten van een campingtafel te vergelijken is met kijken wat mensen in de praktijk nodig hebben om daar het oplossend vermogen te ontwikkelen om tot goede oplossingen te komen.