Competitieve, prestatiegerichte bedrijfsculturen vormen een groot onderdeel van de burn-outproblematiek.
Als het hogere management niet meedoet aan de cursus en niet gelooft dat de waarden en de gewoonten van het bedrijf moeten veranderen, heeft het eigenlijk geen zin. Er moet een omslag in de cultuur komen om te zorgen voor grote effecten.
Want goede gewoonten aanhouden in een omgeving die die niet ondersteunt, is extreem ingewikkeld. Mensen voegen zich naar sociale normen, of ze het er nu mee eens zijn of niet. Daar komt de bedrijfscultuur om de hoek kijken. De norm bepaalt hoe er gewerkt wordt.
Je kunt mensen wel degelijk leren om beter met stress om te gaan. Er bestaat evidentie dat zaken als meditatie en yoga helpen tegen stress, angst en depressie, en dat breinstructuren erdoor veranderen. Maar als die mensen vervolgens weer in dezelfde stressvolle omgeving worden gezet, dan zitten ze binnen de kortste keren weer in gewoontepatronen die ongezond zijn.
Aldus Inge Wolsink, PhD in een MT.nl artikel van Hedwig Wiebes over het belang van collectieve feminiene gewoontes voor duurzame groei en bloei.
