Dan zeg je dus tegen je waarden: for better or worse. Ik trouw met mezelf.
En als je dat heel erg eng vindt dan kan je ook eerst verloven met jezelf. Want het is een hele grote stap. Dat wil zeggen, dat je zegt: ik ga nou eens een paar weken trouw zijn aan deze waarden. Ook op moeilijke momenten, ook als het heel veel wrijving geeft, ook als het ongemakkelijke stiltes geeft, ook als ik bang moet zijn dat ik er niet meer bij hoor. Dan ga ik dat allemaal toch doen, trouw zijn aan die waarden. En dan ga ik eens kijken wat het me brengt. Dat is verloven.
Hoe meer je uitzoomt, hoe meer je ziet. En dat is dus iets wat je geregeld moet doen, ook als je naar jezelf kijkt. En die waarden zijn een manier om uit te zoomen. Het gericht zijn op het hebben geeft altijd een kleine beperkte kleuterblik, en het denken over waarden geeft altijd een meer uitgezoomde blik.
Aldus Roos Vonk, hoogleraar sociale psychologie en auteur van "Je bent wat je doet", over hoe je jezelf op koers kan brengen door dagelijks aandacht te geven aan je kernwaarden. Aandacht is tenslotte energie, en alles wat energie krijgt, groeit.