Zoals Goethe zei, is misschien wel de ultieme aanmoediging dat je mensen behandelt alsof zij nu al de persoon zijn die zij willen zijn.
Door mensen als een succes te behandelen gaan ze zich als een succes gedragen en wórden ze ook geleidelijk een succes. Met een knipoog naar George Bernard Shaw’s klassieke roman over de volkse bloemenverkoopster die een chique dame wordt, heet dit psychologische verschijnsel het Pygmalion-effect.
Door Eliza Doolittle als dame te behandelen, wórdt zij ook een dame. Deze vorm van selffulfilling prophecy waarbij je mensen behandelt alsof ze hun toekomstige betere zelf zijn, stimuleert ze om te groeien en die rol te vervullen. Om die reden gedragen aanmoedigende leiders zich vaak alsof de mensen met wie ze te maken hebben al competent, verantwoordelijk en betrouwbaar zijn, vanuit de overtuiging dat vertrouwen tonen de krachtigste manier is om mensen te laten worden wat zij kunnen zijn.
Aldus Ron Meyer en Ronald Meijers, auteurs van "Leadership Agility", in een managementimpact.nl artikel over je richten op het goede.