Door te kiezen, onderscheiden we ons van de planeconomie en de steentijd.
Door kiezen worden we zelfs gelukkig. Maar er is een grens, namelijk waar de extra keuze funest is voor de kwaliteit van het leven. De vakterm daarvoor is de Paradox of Choice, de keuzeparadox.
In zijn boek "De paradox van keuzes" beschrijft de Amerikaanse psycholoog Barry Schwartz waarom dat zo is. Hij geeft drie redenen. Ten eerste leidt meer keuze tot innerlijke verlamming. Ten tweede leidt meer keuze tot minder goede beslissingen. Ten derde leidt meer keuze tot ontevredenheid. Hoe kunt u er zeker van zijn dat u uit tweehonderd opties de perfecte keuze heeft gemaakt? Dat kunt u niet.
Wat te doen? Bedenk precies wat u wilt voordat u het bestaande aanbod bekijkt. Schrijf uw criteria op en houd daar onvoorwaardelijk aan vast. En ga ervan uit dat u nooit de perfecte keus kunt maken. Neem genoegen met een goede oplossing. Is alleen het beste goed genoeg? In het tijdperk van de onbeperkte keuze geldt eerder het omgekeerde: goed genoeg is het beste.
Aldus Rolf Dobelli, auteur van "De kunst van het heldere denken", in een nrc.nl artikel over zelfregulering.
