Uitgangspunt van het nieuwe organiseren is autonomie van professionals en de mensen in de werkpraktijk, maar begrensd doordat ze onderdeel zijn van een groter systeem.
Bij belerend organiseren hebben ze het altijd over dat mensen hetzelfde moeten denken, de neuzen moeten dezelfde kant op. Maar dat is niet de essentie. De essentie is het goede gesprek waarin mensen vrijmoedig meepraten over wat ze er van denken. En dat ze verschillend blijven denken. Maar dat ze afspreken zo gaan we het doen, de handjes moeten dezelfde kant uit, niet de neuzen.
Aldus André Wierdsma, medeauteur van "Lerend organiseren en veranderen", over het scheppen van condities voor co-creatie. Alleen ga je snel, samen kom je verder.