Ik gebruik hiervoor een aantal uitgangspunten.
Soms door ze expliciet te benoemen en in ieder geval door ze te laten doorklinken in mijn taal en handelen.
1. Niemand heeft het monopolie op de waarheid.
2. We gaan in gesprek om onze relatie te verdiepen.
3. We zijn bereid met elkaar te leren.
4. We zullen het tempo van het gesprek af en toe vertragen.
5. We hebben elkaars hulp nodig om betere luisteraars te worden.
6. Praten en luisteren zijn menselijk.
7. We gaan ervan uit dat het af en toe chaotisch is.
Door het herhalen van deze principes ontstaat er ruimte voor gesprekken die de bestaande werkelijkheden uitdagen, veranderingen initiëren en problemen oplossen. Bij Deep Democracy en inclusief leiderschap maak je geen keuze tussen zakelijke doelgerichtheid of emotionele intuïtie, tussen competitie of samenwerken, tussen kracht of verbinding, maar benut je het allebei.
Aldus Jitske Kramer in haar boek "Deep Democracy - De wijsheid van de minderheid".
