In zijn boek "Wie wij zijn" beschrijft Frank Koerselman het begrip coping.
Dit staat voor manieren van omgaan met de onmacht van een ondraaglijke werkelijkheid. Drie soorten coping vormen samen een glijdende schaal: Van de realiteit ontkennen naar de realiteit erkennen. Van controle en beheersing naar acceptatie van lot en toeval. Van negatief denken naar positief denken.
Deze drie dimensies voor coping vormen samen een soort mengpaneel voor het omgaan met onmacht. Zo varieert de mate van coping van totale ontkenning van de realiteit via het relativeren van de realiteit tot het erkennen van de bestaande situatie.
Zwart-wit en wij-zij denken zijn voorbeelden van onrijpe coping, terwijl humor en positief denken duiden op rijpe coping. Volgens wetenschapsfilosoof Karl Popper is optimisme zelfs een morele plicht, juist omdat een goede afloop niet vanzelfsprekend is.
Aldus Martin van Staveren, auteur van "Risicoleiderschap", in een managementimpact.nl artikel over het weldenkend benaderen van stressvolle situaties waar we geen of weinig invloed op hebben.
